Θωμόπουλος, Επαμεινώνδας

(Πάτρα 1878 – Αθήνα 1976). Ζωγράφος, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Σπούδασε ζωγραφική στην Ιταλία (Νάπολη, Ρώμη, Βενετία), έχοντας ως δασκάλους του τον Ντομένικο Μορέλι και τον Φίλιππο Παβλίτσι. Σταδιοδρόμησε ως καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (1915-48). Τα έργα του είναι εμπνευσμένα από την ελληνική ύπαιθρο και την αγροτική ζωή και χαρακτηρίζονται για τη ζωηρότητα των χρωμάτων, την πιστότητα και την αυθόρμητη απλότητά τους. Έχει παρουσιάσει έργα του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Το 1900 βραβεύτηκε στην έκθεση Παρισιού για το έργο του Οδαλίσκη, ενώ το 1927 τιμήθηκε με το εθνικό αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας εξελέγη πρόσεδρο μέλος το 1930 και τακτικό το 1935. Τέλος, ασχολήθηκε παράλληλα με τη λογοτεχνία. Το σπουδαιότερο έργο του τιτλοφορείται Διά τα όρη και τας ελληνικάς πεδιάδας (1930). Ο ζωγράφος και ακαδημαϊκός Επαμεινώνδας Θωμόπουλος (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).